Χρόνιο Πυελικό Άλγος

Τι είναι το χρόνιο πυελικό άλγος;

Το χρόνιο πυελικό άλγος αποτελεί μια πολύπλοκη και πολυσύνθετη οντότητα. Μέχρι σήμερα, χρησιμοποιούνταν ορισμοί όπως η προστατοδυνία ή η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα για να περιγράψουν τη νοσολογική οντότητα που χαρακτηρίζεται από άλλοτε άλλου βαθμού άλγος, χωρίς αποδεδειγμένη λοίμωξη ή άλλη εμφανή παθολογία ικανή να εξηγήσει τον πόνο.

Το σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους αποτελεί υποκατηγορία του χρόνιου πυελικού άλγους, που αποτελεί το χρόνιο ή επιμένοντα πόνο που εντοπίζεται στις δομές της ανδρικής ή γυναικείας πυέλου.

Στην περίπτωση των ανδρών, υπολογίζεται ότι είναι η συχνότερη ουρολογική πάθηση για τους άνδρες κάτω των 50 ετών,  με 3 φορές μεγαλύτερη συχνότητα για αυτούς μεταξύ 50-50 σε σχέση με εκείνους μεταξύ 20-39 και 8 φορές συχνότερη της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες κινδύνου μπορεί να είναι γενετικοί, ψυχολογικοί, ενδοκρινολογικοί ,μέσα από επιδράσεις στον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων στη νεαρή ζωή, και την «ανοχή» του ατόμου στο στρες, ή και κάποιο ψυχικό τραύμα.

Σύμφωνα με τον ορισμό, ο πόνος κοιλιακός ή πυελικός , συνεχής ή υποτροπιάζων,  θα πρέπει να επιμένει ως συνεχής ή υποτροπιάζων για χρονικό διάστημα τουλάχιστον μεγαλύτερο των 3 μηνών. Το σύνδρομο του χρόνιου πυελικού άλγους συχνά σχετίζεται με αρνητικές γνωσιακές, συμπεριφορικές, σεξουαλικές ή συναισθηματικές επιπτώσεις ενώ παράλληλα μπορεί να εκδηλώνεται με δυσλειτουργία του κατωτέρου ουροποιητικού, του γαστρεντερικού, του γεννητικού συστήματος ή σεξουαλική δυσλειτουργία.

Διάγνωση χρόνιου πυελικού άλγους

Σύμφωνα με τον ορισμό, η διάγνωση γίνεται δια του αποκλεισμού καταστάσεων που μπορεί να οδηγήσουν σε αντίστοιχη συμπτωματολογία. Η διάγνωση απαιτεί σημαντική εμπειρία από τον κλινικό Ουρολόγο-Ανδρολόγο, μια και η υπέρμετρη χρήση διαγνωστικών τεχνικών και μεθόδων μπορεί να επιδεινώσει την ήδη υπάρχουσα κατάσταση.

Τα αίτια που προκαλούν την κλινική αυτή οντότητα δεν είναι απολύτως ξεκαθαρισμένα. Αντίστοιχα, η συμπτωματολογία ποικίλει σε μεγάλο βαθμό από ασθενή σε ασθενή. Εξαιτίας ακριβώς της  φύσης του νοσήματος , συχνά απαιτείται η διενέργεια ακόμα και επεμβατικών εξετάσεων , πχ κυστεοσκόπησης ή και κολονοσκόπησης λόγω της στενής ανατομικής και λειτουργικής σχέσης του προστάτη αδένα και του γαστρεντερικού συστήματος.

Συχνά, η πάθηση εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις ενώ τα αίτια τα οποία μπορεί να την πυροδοτήσουν είναι διαφορετικά στον καθένα. Ο κλινικός γιατρός καλείται να αναγνωρίσει την κλινική οντότητα αποκλείοντας καταστάσεις όπως η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, να ποσοτικοποιήσει τη συμπτωματολογία, να αναγνωρίσει τα εκλυτικά αίτια και να οργανώσει μια εξατομικευμένη στρατηγική αντιμετώπισης βασισμένη σε ρεαλιστικά και βιώσιμα μέτρα.

Για τον λόγο αυτό το Ανδρολογικό Πειραιά στην αντιμετώπιση του Χρόνιου Πυελικού Άλγους, χρησιμοποιεί το σύστημα UPOINT. Πρόκειται στην ουσία για μια ταξινόμηση των ασθενών με βάση τον ‘φαινότυπο’ , την συμπτωματολογία δηλαδή αλλά και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων, ταξινόμηση που καθορίζει και τον ‘οδηγό χάρτη’ για την αντιμετώπιση του.

Αντιμετώπιση χρόνιου πυελικού άλγους

Εξαιτίας της πολυπλοκότητας της πάθησης, ουσιαστικά δεν υπάρχει μια δοκιμασμένη συνταγή η οποία και να δίνει σταθερά καλά αποτελέσματα σε κάθε ασθενή. Συχνά μάλιστα μαζί με τις προτεινόμενες αγωγές, επιβάλλεται η αλλαγή των συνηθειών του ασθενούς και του τρόπου ζωής προς την κατεύθυνση του ελέγχου των εκλυτικών αιτίων αλλά και του περιορισμού της δυσφορίας που η πάθηση μπορεί να προκαλεί.

Μέχρι σήμερα, πολλά σκευάσματα έχουν χρησιμοποιηθεί, τόσο της κατηγορίας των αντιβιοτικών και των αντιφλεγμονωδών, όσο και των φαρμάκων για την αντιμετώπιση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

Επιπλέον, η φυτοθεραπεία, με τη χρήση κατάλληλων σκευασμάτων έχει δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα, τόσο ως μονοθεραπεία, όσο και σε συνδυασμό με άλλες εναλλακτικές.

Χρήση Φαρμάκων

Αντίστοιχα, φάρμακα για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας, μυοχαλαρωτικά και νευροληπτικά, έχουν δοκιμαστεί με καλά αποτελέσματα. Οι ασκήσεις του πυελικού εδάφους, ακόμη και σε συνεργασία με εξειδικευμένουε φυσικοθεραπευτές και η αντιμετώπιση συμπτωμάτων από την ψυχική σφαίρα, καθώς και χειρουργικές τεχνικές, ολοκληρώνουν τη θεραπευτική φαρέτρα.

Σύνδρομο Προστατικού Πόνου

Το Σύνδρομο Προστατικού Πόνου αποτελεί μια κλινική οντότητα, -υποκατηγορία του Χρόνιου Πυελικού Άλγους-, που εντάσσεται στα ουρολογικά σύνδρομα πόνου και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση εμμένοντος ή υποτροπιάζοντος επεισοδιακού πόνου που αναπαράγεται σταθερά με τη δακτυλική εξέταση του προστάτη, χωρίς αποδεδειγμένη λοίμωξη ή άλλη παθολογία. Ο πόνος μπορεί να είναι σταθερός ή διαλείπων, να εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις και να σχετίζεται με την αφόδευση, τη σεξουαλική πράξη ή την εκσπερμάτιση.

Στην περίπτωση αυτή, ενθαρρυντικά αποτελέσματα έχει δώσει η εφαρμογή των χαμηλής συχνότητας κρουστικών κυμάτων (LiST). Κατά τη θεραπεία, η οποία είναι ανώδυνη και πραγματοποιείται σε εβδομαδιαίες συνεδρίες, εφαρμόζεται ενέργεια μέσω των κρουστικών κυμάτων η οποία αποδίδεται στον προστάτη. Η μέθοδος των κρουστικών κυμάτων βασίζεται στην αρχή της ενεργοποίησης των φυσιολογικών μηχανισμών του οργανισμού για την καταπολέμηση της φλεγμονής.

Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα

Πρόκειται για μια ασυμπτωματική φλεγμονή του προστάτη αδένα. Χαρακτηρίζεται από απουσία συμπτωμάτων σε συνδυασμό με ανεύρεση ενδείξεων φλεγμονής σε εξετάσεις που γίνονται με άλλη αφορμή, συνήθως σε διερεύνηση υπογονιμότητας, βιοψίας του προστάτη ενώ μπορεί να  συνυπάρχει και καλοήθης υπερπλασία προστάτη. Μπορεί πχ να έχουμε ανεύρεση  πυοσφαίριων στο two glass test  η στο σπερμοδιάγραμμα. Παρόλο που η κλινική της σημασία είναι μικρή, ο λόγος free-to-total PSA και η πολυπαραμετρική μαγνητική προστάτη μπορούν να μας βοηθήσουν να καθοδηγήσουμε τον ασθενή και να πάρουμετις σωστές αποφάσεις.