Προστατίτιδα

Τι είναι η προστατίτιδα;

Με τον όρο προστατίτιδα, αναφερόμαστε στις φλεγμονές του προστάτη, που μπορεί να εμφανιστούν σε κάθε άνδρα, ανεξαρτήτως ηλικίας. Αποτελεί τη συχνότερη ουρολογική πάθηση σε άνδρες κάτω των 50 ετών.

Η πιθανότητα ένας άνδρας σήμερα να νοσήσει από προστατίτιδα είναι της τάξης του 25% με μέση ηλικία εμφάνισης τα 43 χρόνια. Σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, National Institute of health και του National Institute of Diabetes, Digestive and Kidney Diseases (NIDDK )οι προστατίτιδες διαχωρίζονται σε κατηγορίες: την οξεία και τη χρόνια βακτηριακή, τη χρόνια μη βακτηριακή που χωρίζεται σε δύο κατηγορίες το φλεγμονώδες και μη φλεγμονώδες σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους και τέλος την ασυμπτωματική φλεγμονώδη προστατίτιδα

Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα: Αίτια & Συμπτώματα

Προκειται για μια οξεία βακτηριακή φλεγμονή του προστάτη, με θορυβώδη συμπτωματολογία. Έντονη συχνουρία, επιτακτικότητα, δυσκολία στην έξοδο των ούρων, έως και αδυναμία ούρησης, υψηλός πυρετός, αδυναμία, άλγος στην περιοχή της κύστης ή του προστάτη, είναι λίγα μόνο από τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν την οξεία προστατίτιδα.

Συχνά δε παρουσιάζονται γενικευμένα συμπτώματα πχ μυαλγίες και αρθραλγίες. Τα μικρόβια (αίτια) που την προκαλούν είναι συνήθως το E.Coli, η Klebsiella και ο Proteus και η Candida albicans. Αξίζει όμως να αναφερθεί ότι το αίτιο (μικρόβιο) ανευρίσκεται μόνο στο 10% των περιπτώσεων.

Χρόνια Βακτηριακή Προστατίτιδα: Αίτια & Συμπτώματα

Η χρόνια προστατίτιδα χωρίζεται σε βακτηριακή και μη, ανάλογα με την εύρεση ή όχι κάποιου παθογόνου μικροοργανισμού. Η χρόνια βακτηριακή μπορεί να οφείλεται σε ένα μικρόβιο το οποίο δεν είχε θεραπευτεί επαρκώς ή σε παράγοντες ικανούς να συντηρήσουν μια βακτηριακή λοίμωξη.

Τα συνήθη μικρόβια που ευθύνονται είναι τα ίδια με αυτά που προκαλούν οξεία προστατίτιδα αν και σε ενδημικές περιοχές η σε ασθενείς με ιστορικό θα πρέπει να γίνεται έλεγχος για φυματίωση του ουροποιογεννητικού συστήματος.

Συχνά όμως συναντούμε και μικροοργανισμούς όπως ο γονόκοκκος, η τριχομονάδα, τα χλαμύδια, μύκητες, που σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με τη σεξουαλική επαφή. Στις περιπτώσεις της βακτηριακής χρόνια προστατίτιδας, η ταυτοποίηση του μικροοργανισμού απαιτεί εξειδικευμένες εξετάσεις η καλύτερη των οποίων στην περίπτωση αυτή είναι η δοκιμασία two-glass..

Στην περίπτωση της μη βακτηριακής χρόνιας προστατίτιδας, η αιτιολογία δεν είναι πάντα σαφώς καθορισμένη. Ανεξάρτητα όμως από την αιτιολογία, η χρόνια προστατίτιδα αποτελεί μια κλινική οντότητα με ιδιαίτερη συμπτωματολογία, ικανή να επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη ζωή του άνδρα.

Ο έντονος πόνος, ιδίως στο περίνεο (πίσω και κάτω από τους όρχεις), στον πρωκτό και υπερηβικά (κάτω από τον ομφαλό), η συχνουρία και η επιτακτικότητα, το αίσθημα για κένωση του εντέρου, ο πόνος ή το κάψιμο κατά την ούρηση, οι διαταραχές στύσης, η πρόωρη ή και επώδυνη εκσπερμάτιση, το ψυχολογικό φορτίο μιας τόσο ετερόκλητης ομάδας συμπτωμάτων, αποτελούν ισχυρές ενδείξεις για τη διερεύνηση μιας χρόνιας προστατίτιδας.

Θεραπεία προστατίτιδας

Πρώτης γραμμής όπλο στην αντιμετώπιση μιας προστατίτιδας αποτελούσαν διαχρονικά και συνεχίζουν να παραμένουν οι αντιβιώσεις. Το είδος της αντιβίωσης αλλά και το χρονικό διάστημα λήψης εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα συμπτώματα, την κλινική εικόνα, το τύπο του μικροβίου και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων.

Ακόμη, πρέπει να ληφθεί υπόψη το ιατρικό ιστορικό και ιδιαίτερα οι προηγούμενες αγωγές που έχουν δοκιμαστεί. Τα αντιβιοτικά πρέπει να χρησιμοποιούνται ορθολογικά, με σαφείς ενδείξεις και σε καθορισμένα δοσολογικά σχήματα. Δυστυχώς στη χώρα μας, λόγω κακής πρακτικής, το κύρια χρησιμοποιούμενο αντιβιοτικό, οι κινολόνες παρουσιάζουν αντοχή ( αναποτελεσματικότητα δηλαδή, ) 32% για την E.coli και 58% για την klebsiella. Αποτελεί πλέον ΚΑΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ να χρησιμοποιούμε  κινολόνες για την οξεία προστατίτιδα.

Αντίθετα στην χρόνια προστατίτιδα τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα αναφέρουν θεραπευτικά σχήματα 4 εβδομάδων με κινολόνες ή ανάλογα με τα αποτελέσματα των καλλιεργειών με δοξυκικλίνη, αζυθρομυμικίνη ή μετροδιναζόλη ή και συνδυασμούς αυτών.

Φαρμακευτική αγωγή & συμπληρώματα

Επικουρικά, μπορεί να δοθούν για μικρό χρονικό διάστημα φάρμακα τα οποία βελτιώνουν την ούρηση, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στην καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, αλλά και αντιφλεγμονώδη.

Μια ιδιαίτερη κατηγορία σκευασμάτων, τα οποία κατά καιρούς έχουν δεχθεί μεγάλη κριτική, αποτελούν τα φυτικά συμπληρώματα. Γνωρίζουμε σήμερα ότι υπάρχουν συγκεκριμένες φυτικές ουσίες, πχ η quercetin, οι οποίες ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλη αγωγή, είναι σε θέση να ανακουφίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα συμπτώματα των φλεγμονών του προστάτη αδένα.

Τα φυτικά συμπληρώματα είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στις χρόνιες προστατίτιδες, ιδίως στην περίπτωση που δεν ταυτοποιούνται μικροοργανισμοί και η εκτεταμένη χρήση αντιβιοτικών δεν τεκμηριώνεται.

Θεραπεία με κρουστικά κύματα

Μια εναλλακτική προσέγγιση της χρόνιας προστατίτιδας αποτελούν σήμερα τα κρουστικά κύματα (LiST, Low-intensity Shockwave Therapy). Με τη μέθοδο των κρουστικών κυμάτων, ενέργεια μεταδίδεται μέσω του περινέου απευθείας στον προστάτη αδένα, εμφανίζοντας άμεσα αποτελέσματα, ανώδυνα και με το μικρότερο βαθμό δυσφορίας σε σχέση με όλες της μη τεκμηριωμένες και εμπειρικές θεραπείες (πχ μαλάξεις). Η θεραπεία συνίσταται σε τακτικές ολιγόλεπτες συνεδρίες, με άμεσα αποτελέσματα, τα οποία διαρκούν.